Bienvenida

Daar zit ik dan, het warme Guatemala. Hoewel de locals het erg koud vinden, en drie lagen kleren aanhebben, is het nu droog en zeker boven de 20 graden. Dus loop ik gewoon lachend in een t-shirt rond, en op bepaalde momenten in de schaduw of nadat de zon ondergaat is het tijd voor een vestje. Heerlijk! Ik heb al zonnebrand creme moeten halen, aangezien ik dat helemaal niet had. Dat verkopen ze hier voor iets van 9 euro (omgerekend) wat heel erg duur is vergeleken met de rest, dus ik gok dat ze het niet gebruiken aangezien ze toch best donker zijn.

Nu jullie lekker jaloers zijn op alle zonneschijn hier, kan ik verder gaan op andere dingen. Laten we met mijn reis beginnen. Dat was dus 38 uur. Alles ging best soepel, nergens de weg kwijt, geen problemen bij douanes of security checks, de kinderen die achter me zatten tussen New York en Houston waren maar beperkt aan het schreeuwen/huilen en tegen mijn stoel aan het trappen. Zelfs mijn tas is helemaal vol en heel aangekomen, terwijl ik mijn reis hoes al kwijt was in de trein naar Frankfurt. Desondanks, zal ik iedereen adviseren om niet om te reizen en/of om ergens zo vroeg vandaan te vliegen dat je de nacht in het vliegveld moet doorbrengen voordat je vliegt. Echt, na 38 uur onderweg te zijn, en 48 uur zonder bed, kon ik nog amper praten. Als in geen een taal, alles wat eruit kwam was uhhhhh.

Anyhow, ik ben wel aangekomen in het kleurijke Antigua. Echt, alle gebouwen en huisjes hebben leuke kleurtjes. Verder hebben we uitzicht op een actieve vulkaan, maar "it's not a problem" zeiden ze. Blijkbaar gaat alle zooi de andere kant op als het een keertje een beetje explodeert. Vond ik niet erg. Alle straten zijn een beetje vierkant, wat het iets makkelijker maakt om de weg te vinden aangezien er geen borden zijn met straatnamen.
Gisteren kreeg ik al een rondleiding, en heb de rest van de dag een beetje rondgelopen. Grappig is dat de gids had gewaarschuwd voor jongemannen die gezellig gaan doen met touristische dames, en hopen daar iets uit te krijgen. Een paar kleine uurtjes verder begon al een guapo tegen me aan te lullen, dus ik dacht ok... ik geef hem de voordeel van de twijfel. En voor ik eraan kon geloven, nodigde hij zichzelf uit om koffie te krijgen van mij. Gelukkig ken ik geen schaamte, en heb het gewoon awkwardly ontweken.
Verder is de stad heel touristisch, dus heel veel Duitsers en Amerikanen, maar verder wel veilig en netjes.

Tot nu toe heb ik nog weinig contact gehad met mijn gastgezin, aangezien zondag de dag is waarop we niet daar eten. Maar ze zijn wel aardig en hebben me al uitgenodigd om mee te gaan met kerst, aangezien ze dan een dagje weg gaan. Ben benieuwd. Volgens mij is de Duitse koppel die ook in "mijn" huis blijft dan al weg. Verder is het huis volgens mij redelijk Guatemalteca, de douche is electrisch en spuit water naar bijna alle kanten behalve naar beneden, en de badkamer deur is van glas, net als die van mijn kamer. Je kunt er gelukkig niet helemaal doorheen kijken, maar het is zeker niet van hout.

Volgens mij wordt het nu al best een lang verhaal. Voor de eerste twee dagjes nog wel =P Dus wat ik nog wil melden is: pinnen in het buitenland is inderdaad niet zo vanzelfsprekend. Er is een pin-automaat die maestro accepteert. En last, maar zeker not least: ETEN! Jaha, heerlijk. Vooral omdat je hier voor 45.00 quetzal (dus 4,50 euro) een complete maaltijd kan krijgen. Voor alle duidelijkheid, op het vliegveld in Houston kocht ik een salade voor bijna hetzelfde prijs. En die was even groot en minder lekker dan de salade wat ik gisteren als voorafje kreeg.
Oh ja, en ik ben oh zo blij dat er goed wifi is op school, en dat het twee deuren verderop is van mijn huis, en dat het 's middags ook open is. Dus jullie krijgen nog wel meer te horen van mij ^^